La mal aimable in Zwolle

Foto Jacqueline Edeling

Onderdeel van de workshop met muziek van Stephane Delicq was een open podium voor alle deelnemers. De een speelde solo, de ander met twee speelvriendinnen en zo had aan het einde van de tweedaagse workshop iedereen wel iets om te presenteren. 

Gastvrouw Annet speelde samen met twee vriendinnen; Annet op nykelharpa en de vriendinnen op trekharmonica. Ze hadden 'Nader mijn God bij U' ingestudeerd, om dat uit te voeren op de uitvaart van Annet's moeder die de volgende dag zou worden begraven. Het open podium werd gebruikt als generale repetitie. Het is het nummer dat op de Titanic zou zijn gespeeld, wil het verhaal, door het ensemble van de oceaanstomer, totdat het ijswater spelen onmogelijk maakte. Het is een heel mooi nummer voor op een begrafenis. 

Mijn aandeel aan het open podium was 'La mal aimable'. Dat is ook het nummer dat ik altijd op de drempel van het huis aan de O.P. Lapstraat speelde en waar Han zo gek op is. Han, een trouwe bezoeker van het eiland, bracht mij jaren geleden in contact met Johan, die aan de andere kant van het dorp buiten zat te spelen. Sindsdien spelen we regelmatig samen en in sessies met meer muzikanten. In Zwolle kwam 'La mal aimable' heel aardig uit de trekharmonica. Uit het hoofd gespeeld.

Workshop Stephane Delicq door Jacqueline Edeling

Een klein stukje van Valse pour Michel door Jacqueline Edeling.

Workshop in Zwolle van Jacqueline Edeling

Jacqueline Edeling in haar element - Foto Jeanet de Jong

De oude school in Zwolle, het atelier van Annet van der Kamp, was afgelopen dagen decor voor een workshop van Jacqueline Edeling. Zij is bandoneoniste die ook trekharmonica speelt. Onderwerp van de workshop was muziek van Stephane Delicq. Enkele nummers die op dinsdag 18 en woensdag 19 oktober zijn behandeld staan in de posts hieronder. Het decor was al even fraai als de muziek - Annet is een geweldige kunstenares, bekijk hier haar website - en de lessen van Jacqueline. Met een rugzak vol bagage reisde ik weer naar het noorden. Denk maar niet dat het de artieste komt aanwaaien. Ook zij moet veel oefenen en trainen. Doorgaans studeert ze van 8:00 tot 12:00 uur, met twee onderbrekingen voor een koffiepauze, vertelde Jacqueline. 

De deelnemers aan deze workshop kwamen van heinde en verre en uit Zwolle. En ik dan van overzee. Nu blijkt Jacqueline Edeling heel veel van Ameland te houden en zij wil best wel eens een workshop op het eiland geven. Repertoire dat past bij Muzikaal Bootwateren, bijvoorbeeld; zeemansliedjes, smartlappen, fraaie nummers van Jenny Arean, die ze dan weer persoonlijk kent en waar ze wel mee heeft opgetreden. Het hoeft geen kapitaal te kosten en het wordt voor de individuele deelnemers heel goed te doen naarmate er een aardig clubje meedoet. Ik zou het enorm leuk vinden om dit van de grond te krijgen. Met deelnemers van het eiland, aangevuld met deelnemers van het vaste land, die ook gek zijn op Ameland en de combinatie Waddeneiland en trekharmonica workshop helemaal zien zitten. Lopen er mensen warm voor dit plan, meld je dan even, dan kunnen we beginnen met een inventarisatie en van daaruit kijken wat er kan en wanneer dat kan. 

Valse pour Michel (Stephane Delicq) accordéon diatonique, melodeon

Stephane Delicq - La Femme de marbre mazurka

la femme de marbre ( Stephane Delicq ) accordeon diatonique

Septembre (mazurka, Stéphane Delicq) accordéon diatonique, melodeon

Stephane Delicq - La Femme de marbre mazurka

Trekharmonica festival in Nuis

 

Leaving of Liverpool

Jammen in het Melkkannetje. Een geweldige muziekavond met gitaar, zang, fluit, banjo, mandoline, mondharmonica, bekkens, trom, viool en trekharmonica. In deze samenstelling nog nooit samengespeeld.

Oekraïens Volkslied in de kerk

Het Oekraïens Volkslied klonk in de kerk Herenwegkerk. Ik was uitgenodigd het daar te spelen. Het 'Sjtsje ne vmerla Oekrajiny' betekent 'Oekraïne is nog niet vergaan'. De tekst werd in 1862 geschreven en de muziek kwam er in 1863 bij. Het werd in 1917 officieel aangenomen als volkslied, toen Oekraïne een onafhankelijke volksrepubliek was. In de tijd dat het een Sovjet republiek was, vanaf 1922, werd het door Rusland verboden. De Russen vonden het te patriottistisch. In 1992, toen Oekraïne als zelfstandig land verderging, werd het lied weer volop gezonden ter ere van een onafhankelijk Oekraïne. In 2003 werd het officieel aangenomen, met een iets gewijzigde tekst, als volkslied. 

De tekst luidt:

Nog is Oekraïnes glorie niet vergaan, noch zijn vrijheid,
Nog zal het lot ons, jonge broeders, toelachen.
Verdwijnen zullen onze vijanden als dauw in de zon,
en ook wij, broeders, zullen heersen in ons eigen land.

Refrein (2x):
Onze ziel en ons lichaam zullen wij geven voor onze vrijheid.
En wij zullen tonen dat wij, broeders, van het geslacht der Kozakken zijn.

Bron Historiek.net

Ameland kleurt wit voor vrede in Oekraïne

Ameland kleurt 5 maart 2022 wit voor vrede in Oekraïne. Naast wit hangen ook veel mensen de Amelander vlag uit, die dezelfde kleuren heeft als de Oekraïense.

Van Mark Söhngen kocht ik de bladmuziek van het Oekraïense Volkslied. De opbrengst maakte hij over naar Giro 555. Het bracht meer dan 700 euro op en nu spelen overal in het land trekzakspelers dit volkslied.