Ersther Vals

Voor de eerste keer samen de Ershter Vals spelen. Niet perfect, maar wel met veel samenspel plezier.

Valse d’Amur

Samen met Ingrid, die weer voor een paar weken op Ameland is en haar viool heeft meegenomen, de Vaste d'Amur spelen. 

Ameland in Klank

Ja hoor, het staat in Klank, het stukje over de gevelman en de trekharmonica. Klank is een kwartaaltijdschrift voor accordeon- en trekharmonica liefhebbers. Over het algemeen staat er meer in over de accordeon en de sterische trekharmonica dan over 'mijn' trekzak, maar er staat altijd wel weer iets in waar je als trekzakspeler iets aan hebt. Een abonnement kost € 21,50 en dan valt er vier keer per jaar een fleurig blad op je mat. 

Abonneren op Klank kan hier.

Arthur

Janny is voor een paar daagjes vakantie op Ameland en ze is een bekende in het Friese trekharmonica circuit. Via trekzakmaatjes Adé en Klaske was haar naam al eens gevallen en zo kregen we app-contact en spraken we af, dat als Janny weer eens naar Ameland komt ze dan haar trekharmonica meeneemt en contact zoekt. En dat deed ze. We hebben een paar uur gespeeld en een van de nummers was deze tweestemmige Arthur van componist Eric Thézé. Het is een van mijn favorieten en wat is er dan mooier dan het samen tweestemmige spelen. Dat deden we.

The heroes of Glencoe

Janny en ik spelen voor de allereerste keer samen en we gooien er meteen maar even een tweestemmige Heroes of Glencoe uit. Janny komt altijd met Rondje Ameland naar het eiland en ook dit jaar zou ze meedoen. Helaas werd het Rondje vanwege de ons welbekende omstandigheden afgelast, maar Janny kwam toch en huurde een huisje Onder de Vuurtoren. De trekharmonica ging in de speciale koffer mee. We hadden elkaar nog nooit ontmoet en alleen app-contact gehad. Ik reken erop dat de trekharmonica nu elke keer meegaat naar Ameland en dat ze dan even aanklopt bij de Westerlaan voor wat samenspel.

Trio uit Katowice

Een fenomenaal trio, met danseres, zanger en trekzakspeler. Van stof, papier en met een huidkleurige panty overtrokken bolletje als hoofd. Handgemaakt. Er zitten waarschijnlijk pijpenragers in de lijfjes en armen en benen. Die zijn in treffende houdingen gebogen, kijk maar eens naar die eigenwijze benen met pofbroek van de speelman! Het trekzakje is van zilver gekleurd papier, harmonica gevouwen. 

Van een rommelmarkt, waar je zo af en toe van dit soort juweeltjes tegenkomt. Geen waarde voor de een, een schat voor de ander. Hoe oud het is? Op de onderkant zit een papiertje geplakt. Het is in Katowice in Polen gemaakt in 1966. Het is Cepelia, kunstnijverheid uit Polen, gemaakt door Howlicka Copolia, als ik de tekst op het papiertje tenminste goed begrijp. Het kostte toen 90 zloty, omgerekend in euro's zou dat 20 euro zijn.

Uit Zwitserland

Deze trekzakspelende meneer komt uit Brienz in Zwitserland. Op straat gekocht. Gemaakt van hout en 25 centimeter hoog. Hij staat bovenop de vitrinekast waar het kleinere spul in staat. Hij is mooi gemaakt; kijk naar die ogen, dat pluimpje op z'n mutsje en die band bij z'n linkerhand. 

Meer trekzakpopjes uit de verzameling zien? Klik op Trekzakbeeldje bij Labels, onder dit berichtje te vinden.

La valse magnétique

Uit de verzameling trekzakbeeldjes, deze spelende jongen en dit dansende meisje. 

Meer trekzakpopjes uit de verzameling zien? Klik op Trekzakbeeldje bij Labels, onder dit berichtje te vinden.

Marie Laforêt - La tendresse (Audio Officiel)

Nog een la Tendresse, deze keer door Marie Laforêt.

On peut vivre sans richesse 
Presque sans le sous 
Des seigneurs et des princesses 
Y en a plus beaucoup 
Mais vivre sans tendresse 
On ne le pourrait pas 
Non non non non 
On ne le pourrait pas 

On peut vivre sans la gloire 
Qui ne prouve rien 
Être inconnu dans l'histoire 
Et s'en trouver bien 
Mais vivre sans tendresse 
Il n'en est pas question 
Non non non non 
Il n'en est pas question 

Quelle douce faiblesse 
Quel joli sentiment 
Ce besoin de tendresse 
Qui nous vient en naissant 
Vraiment, vraiment, vraiment 
Le travail est nécessaire 
Mais s'il faut rester 
Des semaines sans rien faire 
Hé bien, on s'y fait 
Mais vivre sans tendresse 
Le temps nous paraît long 
Non non non non 
Le temps nous paraît long 

Dans le feu de la jeunesse 
Naissent les plaisirs 
Et l'amour fait des prouesses 
Pour nous éblouir 
Oui mais sans la tendresse 
L'amour ne serait rien 
Non non non non 
L'amour ne serait rien 

Quand la vie impitoyable 
Vous tombe dessus 
On n'est plus qu'un pauvre diable 
Broyé et déçu 
Alors sans la tendresse 
D'un cœur qui nous soutient 
Non non non non 
On n'irait pas plus loin 

Un enfant vous embrasse 
Parce qu'on le rend heureux 
Tout nos chagrins s'effacent 
On a les larmes aux yeux 
Mon dieu, mon dieu, mon dieu 
Dans votre immense sagesse 
Immense ferveur 
Faites donc pleuvoir sans cesse 
Au fond de nos cœurs 
Des torrents de tendresse 
Pour que règne l'amour 
Règne l'amour 
Jusqu'à la fin des jours

La Tendresse

La Tendresse door Bourvil. Nieuw project.

Het meisje met het strikje

Nog maar weer eens een object uit mijn niet al te grote trekzakbeeldjes verzameling. Dit is kwaliteitskeramiek van een meisje met een strik. Ze heeft publiek aan een kitten. Het is een Goebelachtig beeldje, maar er staat geen Goebelstempel op. Wel een lieverdje van Goebel formaat.

Ik heb twee van deze. Hoe dat zo is gekomen weet ik niet meer, maar ik heb ze. Op Vraag & Aanbod Ameland staat de ene te koop. Voor de liefhebber. Klik hier voor de advertentie en nog twee foto's van dit leuke stel.

Meer trekzakpopjes uit de verzameling zien? Klik op Trekzakbeeldje bij Labels, onder dit berichtje te vinden.

The Wellerman

Sinds dit voorjaar spelen Adé uit Leeuwarden en ik regelmatig samen. De ene keer in de stad en de andere keer op het eiland. The Wellerman hadden we nog nooit samen gespeeld. Hij komt helemaal niet zo raar uit de trekzakken.

We hadden het er nog over dat trekharmonicaspelers vaak zo serieus kijken bij hun spel. Daar probeerden we wat aan te doen.