Al heel lang was ik gefascineerd door de trekharmonica. Toen ik in Groningen vlakbij de muziekschool kwam te wonen, greep ik mijn kans, nam les en leerde spelen. Inmiddels woon ik weer op Ameland en de trekharmonica verhuisde mee. Ameland is net als de andere Waddeneilanden een trekzakland. Nieuwswaardige verhalen over Ameland en de trekharmonica en tips voor de balgspeler plaats ik hieronder. Met een diatonische groet, Jeanet de Jong
dinsdag 30 april 2024
Kruiend ijs en Noorderlicht | Première Herenwegkerk Hollum Ameland |
vrijdag 5 april 2024
Kruiend IJs en Noorderlicht
Het zou een avontuurlijke reis worden met grote kans op goede verdiensten, maar de walvisvaart van 1777 werd een drama. Hidde Kat was een goede gezagvoerder, maar hij moet door een achtbaan van emoties zijn gegaan. Wat begon met zin in avontuur en opgetogenheid om te ontdekken wat er achter de horizon ligt, werd een beproeving met onbeschrijflijke ontberingen, moedeloosheid, doorzettingsvermogen, overlevingsdrang, heimwee naar huis, verdriet om verlies en tot slot de vreugde na het weerzien van geliefden.
Het verhaal van Kat, muzikaal gekoppeld aan die emotionele tuimeltrein, wordt vertolkt door Anne-Meta Kobes (zang en vertellen), Kees Poulus (zang en gitaar) en Jeanet de Jong (Trekharmonica en vertellen). Bijna alle nummers zijn speciaal voor deze voorstelling door Kees geschreven. De eigen nummers zijn aangevuld met enkele klassiekers. De trekzak heeft een begeleidende rol en speelt in een paar nummers de hoofdrol.
28 april 2024
Herenwegkerk in Hollum
14:30 uur
Entree Vrije bijdrage
14 juni 2024
Vermaning in Nes
20:00 uur
Entree Vrije bijdrage
14 juli 2024
Doopsgezinde kerk in Leeuwarden
Wirdumerdijk 18
15:00 uur
23 maart 2025
Doopsgezinde kerk in Holwert
15:00 uur
dinsdag 22 maart 2022
Oekraïens Volkslied in de kerk
Het Oekraïens Volkslied klonk in de kerk Herenwegkerk. Ik was uitgenodigd het daar te spelen. Het 'Sjtsje ne vmerla Oekrajiny' betekent 'Oekraïne is nog niet vergaan'. De tekst werd in 1862 geschreven en de muziek kwam er in 1863 bij. Het werd in 1917 officieel aangenomen als volkslied, toen Oekraïne een onafhankelijke volksrepubliek was. In de tijd dat het een Sovjet republiek was, vanaf 1922, werd het door Rusland verboden. De Russen vonden het te patriottistisch. In 1992, toen Oekraïne als zelfstandig land verderging, werd het lied weer volop gezonden ter ere van een onafhankelijk Oekraïne. In 2003 werd het officieel aangenomen, met een iets gewijzigde tekst, als volkslied.
De tekst luidt:
Nog is Oekraïnes glorie niet vergaan, noch zijn vrijheid,
Nog zal het lot ons, jonge broeders, toelachen.
Verdwijnen zullen onze vijanden als dauw in de zon,
en ook wij, broeders, zullen heersen in ons eigen land.
Refrein (2x):
Onze ziel en ons lichaam zullen wij geven voor onze vrijheid.
En wij zullen tonen dat wij, broeders, van het geslacht der Kozakken zijn.
Bron Historiek.net