4 augustus 2007 Rôggefeest

Het Rôggefeest op Ameland is een dag vol straattheater en muziek. Prachtig weer, 12.000 bezoekers, een programma vol verrassingen en een stemming om te zoenen maakt van het eenentwintigste Rôggefeest van vrijdag 3 augustus een topper van het zomerseizoen op Ameland. Secretaris IJme Brijker loopt, net als alle bestuursleden, in een blauw Rôggefeestpolo en hij heeft een oortje in. Brijker is om 13.30 uur, net na de openingsact van Bencha Theater, druk aan het regelen op Torenshoogte maar vindt nog even tijd om enthousiast Moockerhei aan te prijzen. Vijf mannen met accordeon, gitaar en trekzak. Het programma begint te draaien. “Daar moet je even kijken. Die trekzakspeler is over de tachtig!” De oude baas met zijn gehaakte kalotje speelt Franse volksdeunen en Nederlandse zeemansliederen op een Castagnari. Het is zijn lievelings instrument, vertelt hij later in een pauze. Hij heeft thuis nog twee trekzakken, waaronder een Hohner goudbrandje maar hij houdt het meest van het droge geluid van de Castagnari. Vlak achter de Moockerhei op Torenshoogte speelt Diego Stirman een indrukwekkend poppenspel. Op muziek van de Dood en het Meisje brengt hij een mannetje tot leven vanuit een basketbalkorf. Het publiek stroomt toe en blijft ademloos zitten kijken naar de grote man met dat kleine mannetje dat werkt, speelt, verliefd wordt en sterft. Vicesecretaris van Stichting ’t Roggefeest Jaap van Felius zit tevreden achter een kopje koffie in Hotel De Jong. Hij heeft even pauze. De dag loopt op rolletjes en hij ziet genietend publiek. Er zijn 10.000 polsbandjes verkocht, vertelt Van Felius, en de stichting heeft twee duizend polsbandjes weggeven aan onder meer de mensen die in het centrum van Nes wonen. De zorgen om hoog oplopende discussies over de toegangsprijs zijn vervlogen. Slechts een enkeling moppert vanwege de twee euro entree die voor de eerste keer in de geschiedenis van het straattheaterfeest wordt geheven. Het dorp is deze dag voor doorgaand verkeer en vrije voetgangers afgesloten. Wie alleen maar naar de C1000 wil en geen boodschap heeft aan het straattheater komt voor een poortje terecht dat alleen doorgang verschaft na betaling van twee euro. De meeste mensen komen niet voor de boodschappen maar voor het Rôggefeest en trekken vlot de beurs. Het is druk in Nes en het is druk bij de toiletten van Hotel de Jong. “Ik organiseer alle artiesten,” zegt een geschminkte dame. Evelien Huiskamp is een van de fraai uitgedoste grote dames op stelten die haar lange benen tijdelijk heeft afgedaan om een plas te kunnen doen. “Wat hebt u gezien?” vraagt ze aan een mevrouw die ook in de rij staat. “Straks wel naar de parade komen kijken,” beveelt ze de Rogge parade aan, het muziekspektakel dat na het middagprogramma door de straten trekt. Na de parade doet Bencha Theater de slotact vol luchtacrobatiek. Huiskamp is er weer bij op haar stelten. Terrasbezoekers van restaurant Rixt ontmoeten een legertje ganzen begeleid door een tamboer maître en een drummer. De ganzenparade loopt door de Torenstraat. Twee metershoge giraffen gaan de hoek om naar de Rixt van Doniaweg en robot Dr. Universe loopt door de Van Heeckerenstraat. Kleine en grote hoogtepunten wisselen elkaar af. Die ene rare man blijkt een acteur te zijn en een jongetje van tien doet de robot perfect na. Het publiek gaat mee in de acts. De vrijwilligers Gerda Brijker, Co Edes en Louise van Felius die een Rôggefeest stand hebben ingericht in een bouwkeet in het centrum van Nes doen goeie zaken. Ze schrijven donateurs in en verkopen t-shirts en polsbandjes. Bezoekers die al in het dorp waren voordat de entreepoortjes waren bemand, komen spontaan alsnog een polsbandje kopen. Ze steunen het feest van harte. Gerda en Louise ontmoeten maar één bezoeker die niets van deze dag begrijpt. Deze man was op zoek naar de diepere betekenis van de drukte in Nes. “Wat is hier nu de logica van?” Van Felius weet niet of hij de logica nog heeft kunnen ontdekken.