Advertenties


zondag 11 maart 2018

The Galley of Lorne - 2 -

Nogmaals The Galley of Lorne, maar dan op een Hohner.

The Galley of Lorne


Pimp een deun 10 uit Diatonisch Nieuwsblad 128. Op het filmpje gespeeld op een Castagnari.
Traditional Scottish Air.

zondag 4 februari 2018

Joan Baez - Donna, Donna

Dona Dona op de trekharmonica

Gerard Gerritsen leert ons Dona Dona uit het hoofd spelen op de trekharmonica.

Dona Dona


Dona Dona
(Original Yiddish words by Aaron Zeitlin and Shalom Secunda;
English translation by Arthur Kevess and Teddi Schwartz)

On a wagon bound for market
There's a calf with a mournful eye.
High above him there's a swallow
Winging swiftly through the sky.

     How the winds are laughing
     They laugh with all their might
     Laugh and laugh the whole day through
     And half the summer's night.

     Dona dona dona dona
     Dona dona dona down
     Dona dona dona dona
     Dona dona dona down

"Stop complaining," said the farmer,
"Who told you a calf to be"
Why don't you have wings to fly away
Like the swallow so proud and free?"

Calves are easily bound and slaughtered
Never knowing the reason why.
But whoever treasures freedom,
Like the swallow must learn to fly

maandag 29 januari 2018

Verre, verre achternicht van walvisvaarder Kat


Ut Skoalhuus van De Griffel
Over scrimshaw
Vol zaaltje
Icy acres
Tijdens het openingsweekend van LF2018 en HDK2018 mocht ik een verhaal vertellen over mijn link met walvisvaarder Kat. Ik ben dus een verre achternicht van Kat en hoe die familieband precies in elkaar zit en waar het Kattenbloed en De Jongenbloed samenkomt in gemeenschappelijke ouder/ voorouders, dat kwam in het verhaal in De Griffel in Hollum naar voren. Hoe die vertelsessie eruit zag is, zie je in de bijbehorende foto's. De trekharmonica speelde een kleine rol bij het afscheidslied Fare ye well, ye icy acres.

In 2018 is Ameland het Eiland van Hidde Dirks Kat. Kat was walvisvaarder en een commandeur uit Hollum. Hij maakte in 1777 een schipbreuk mee voor de kust van Groenland en verloor veel mannen. De overlevenden werden gered door Eskimo's en daar verbleven Kat en zijn mannen bijna een jaar. In 1778 kon hij naar Ameland terugkeren. Na die barre periode stapte Kat over op de handelsvaart.
Hidde Dirks Kat is mijn verre oudoom, ofwel, ik ben een verre achternicht van de commandeur.

Over die familierelatie en over diverse onderwerpen de walvisvaart en walvissen betreffende ging mijn verhaal op 26 januari 2018, bij de opening van HDK2018, tevens het openingsweekend van LF2018, Leeuwarden-Fryslân Culturele Hoofdstad van Europa.

In 2018 staan op Ameland diverse evenementen op het programma onder de paraplu van Eiland van Hidde Dirks Kat.
Hou hier de agenda in de gaten.

vrijdag 19 januari 2018

Hidde Dirks Kat en de trekharmonica - Icy Acres

Op 26 januari 2018 opent Leeuwarden-Fryslân Culturele Hoofdstad van Europa 2018 met 2018Verhalen. Ameland draagt daar 12 verhalen aan bij, die allemaal in het teken staan van walvisvaarder Hidde Dirks Kat uit Hollum op Ameland. Ik vertel ook een verhaal, over mijn link(en) met Kat. Een van die linken gaat over de trekharmonica, het instrument dat ik zo graag bespeel. In mijn muziekcollectie heb ik namelijk het nummer Icy Acres, over afscheid van walvisvaarders van Groenland. Een prachtig nummer, daar op het filmpje formidabel gezongen wordt door een vrouw en een clubje mannen. Zingen is nog een dingetje, maar ik kan het wel spelen op mijn trekharmonica.
Vrijdag 26 januari, 19:00 uur en nog een keer om 20:30 uur in De Griffel, Burenlaan in Hollum op Ameland.

Fare thee well, ye icy acres
Fare thee well, ye whaling grounds
Fare thee well, ye banks of Greenland
Weary whalers homeward bound

Homeward breezes round the blossom
Where the oak and the apples grow
God forgot the green in Greenland
He made the flowers from ice and snow

{Chorus}

Home where grasses lace the willow
By the rivers running free
Where the waters gently flowing
Turn towards the open sea

{Chorus}

Six long months we've been a-hunting
Through a hell of frozen flame
Now our hearts, like sails, are billowing
As we turn for home again

Pagina's