Tartu talvine tantsupäev 2016 - Kägar

Wat ontzettend leuk om eens op het Kerkplein of Zwanenplein te doen. Deze Polka de Tartu kan ik spelen op de trekharmonica. Viool en fluit erbij en dan moet je opletten. Wie weet, doen we het nog eens. En dan het liefst met zachtjes vallende sneeuw. Tijdens een Sfeermarkt of zo.

The Shepherds Hey

De Sheperds Hey is een Engelse dans.

Shepherd's Hey GC Melodeon Free Tutorial

Daddy Long Les geeft via YouTube les hoe dit kerstnummer te spelen. Op een GC trekharmonica. Het nummer staat in Diatonisch Nieuwsblad 139.

Het is een Engels volkslied, geschreven in 1918 door Percy Grainger. 

La città vecchia

Met trekzak. 

Fabrizio De Andrè - La città vecchia (non censurata)

Fabrizio De Andrè.

La città vecchia - Fabrizio De Andrè

In het Diatonisch Nieuwsblad nummer 139 staat de bladmuziek voor trekharmonica. Het lied, een mazurka, gaat over het leven van mensen die in de beruchte gebieden van de haven van Genua wonen. Het gaat over zwervers, dronkaards en hoeren en hoe het leven anders had kunnen lopen. "Speel de muziek maar rauw en denk aan die 'wezens van leven en pijn'." schrijft Mieke Smits in het Diatonisch Nieuwsblad. Gaan we doen.

De 7e Hemel in 7/8 maat

Zo, dit nummer staat in het nieuwste Diatonisch Nieuwsblad. Maar eens in vast bijten.

Tweede jaar Westerlaan 8

Ze staan weer, de trekharmonica spelende engeltjes. Het lijkt een oneerbiedige plek, in het kleinste kamertje van het huis, maar dat is het geenszins. Hier kom je elke dag wel een paar keer en dan is er telkens weer te genieten van de engeltjes van hout, keramiek, brons en zelfs van houtsnippers in een een walnoot. 

De trekzak spelende boertjes hebben even rust. Die mogen na de jaarwisseling weer aantreden. 

Meteen het kleinste kamertje maar even een flinke schoonmaakbeurt gegeven. Is dat ook weer klaar.

Rue de Paname cover by les ptites mains baladeuses #repetition

Potjandosie, wat klinkt dit toch heerlijk.

The Dubliners - Greenland Whale Fishery

The Greenland Whale Fisher. Samen met The Wellerman hoort dit nummer natuurlijk in het repertoire.

Oh In eighteen-hundred and-forty-four
Of March the eighteenth day
We hoisted our colours to the top of the mast
And for Greenland bore away, brave boys
And for Greenland bore away

The lookout on the mainmast he stood
His spyglass in his hand
"There's a whale, there's a whale, there's a whalefish" he cried
"And she blows at every span, brave boys
And she blows at every span"

The captain stood on the quarter deck
The ice was in his eye
"Overhaul, overhaul, let your jib sheets fall
And go put your boats to sea, brave boys
And go put your boats to sea"

The boats were lowered and the men aboard
The whale was full at view
Resolved, resolved was each whalerman bold
For to steer where the whalefish blew, brave boys
For to steer where the whalefish blew

The harpoon struck and the line paid out
With a single flourish of his tail
He capsized our boat and we lost five men
And we did not catch that whale, brave boys
And we did not catch that whale

The losin' of those five jolly men
It grieved out captain sore
But the losin' of that sperm whale fish
Now it grieved him ten times more, brave boys
Now it grieved him ten times more

"Up anchor now" our captain he cried
"For the winter stars do appear
And it's time that we left this cold country
And for the England we will steer, brave boys
And for the England we will steer"

Well, Greenland is a barren land
A land that bears no green
Where there's ice and snow and the whalefishes blow
And the daylight's seldom seen, brave boys
And the daylight's seldom seen

Sous les toits de la rue Tiquetonne

Nieuw project, Sous les toets de la rue Tiquentonne. De straat ligt iets achter Les Halles in hartje Parijs. Het is een prachtig nummer met Franse klank. Deze ga ik, met variaties, instuderen. Is er iemand die de zingende zaag bespeelt? Dat is vanzelfsprekend wel het summum.

Ersther Vals

Voor de eerste keer samen de Ershter Vals spelen. Niet perfect, maar wel met veel samenspel plezier.

Valse d’Amur

Samen met Ingrid, die weer voor een paar weken op Ameland is en haar viool heeft meegenomen, de Valse d'Amur spelen. 

Ameland in Klank

Ja hoor, het staat in Klank, het stukje over de gevelman en de trekharmonica. Klank is een kwartaaltijdschrift voor accordeon- en trekharmonica liefhebbers. Over het algemeen staat er meer in over de accordeon en de steirische trekharmonica dan over 'mijn' trekzak, maar er staat altijd wel weer iets in waar je als trekzakspeler iets aan hebt. Een abonnement kost € 21,50 en dan valt er vier keer per jaar een fleurig blad op je mat. 

Abonneren op Klank kan hier.

Arthur

Janny is voor een paar daagjes vakantie op Ameland en ze is een bekende in het Friese trekharmonica circuit. Via trekzakmaatjes Adé en Klaske was haar naam al eens gevallen en zo kregen we app-contact en spraken we af, dat als Janny weer eens naar Ameland komt ze dan haar trekharmonica meeneemt en contact zoekt. En dat deed ze. We hebben een paar uur gespeeld en een van de nummers was deze tweestemmige Arthur van componist Eric Thézé. Het is een van mijn favorieten en wat is er dan mooier dan het samen tweestemmige spelen. Dat deden we.

The heroes of Glencoe

Janny en ik spelen voor de allereerste keer samen en we gooien er meteen maar even een tweestemmige Heroes of Glencoe uit. Janny komt altijd met Rondje Ameland naar het eiland en ook dit jaar zou ze meedoen. Helaas werd het Rondje vanwege de ons welbekende omstandigheden afgelast, maar Janny kwam toch en huurde een huisje Onder de Vuurtoren. De trekharmonica ging in de speciale koffer mee. We hadden elkaar nog nooit ontmoet en alleen app-contact gehad. Ik reken erop dat de trekharmonica nu elke keer meegaat naar Ameland en dat ze dan even aanklopt bij de Westerlaan voor wat samenspel.

Trio uit Katowice

Een fenomenaal trio, met danseres, zanger en trekzakspeler. Van stof, papier en met een huidkleurige panty overtrokken bolletje als hoofd. Handgemaakt. Er zitten waarschijnlijk pijpenragers in de lijfjes en armen en benen. Die zijn in treffende houdingen gebogen, kijk maar eens naar die eigenwijze benen met pofbroek van de speelman! Het trekzakje is van zilver gekleurd papier, harmonica gevouwen. 

Van een rommelmarkt, waar je zo af en toe van dit soort juweeltjes tegenkomt. Geen waarde voor de een, een schat voor de ander. Hoe oud het is? Op de onderkant zit een papiertje geplakt. Het is in Katowice in Polen gemaakt in 1966. Het is Cepelia, kunstnijverheid uit Polen, gemaakt door Howlicka Copolia, als ik de tekst op het papiertje tenminste goed begrijp. Het kostte toen 90 zloty, omgerekend in euro's zou dat 20 euro zijn.

Uit Zwitserland

Deze trekzakspelende meneer komt uit Brienz in Zwitserland. Op straat gekocht. Gemaakt van hout en 25 centimeter hoog. Hij staat bovenop de vitrinekast waar het kleinere spul in staat. Hij is mooi gemaakt; kijk naar die ogen, dat pluimpje op z'n mutsje en die band bij z'n linkerhand. 

Meer trekzakpopjes uit de verzameling zien? Klik op Trekzakbeeldje bij Labels, onder dit berichtje te vinden.

La valse magnétique

Uit de verzameling trekzakbeeldjes, deze spelende jongen en dit dansende meisje. 

Meer trekzakpopjes uit de verzameling zien? Klik op Trekzakbeeldje bij Labels, onder dit berichtje te vinden.

Marie Laforêt - La tendresse (Audio Officiel)

Nog een la Tendresse, deze keer door Marie Laforêt.

On peut vivre sans richesse 
Presque sans le sous 
Des seigneurs et des princesses 
Y en a plus beaucoup 
Mais vivre sans tendresse 
On ne le pourrait pas 
Non non non non 
On ne le pourrait pas 

On peut vivre sans la gloire 
Qui ne prouve rien 
Être inconnu dans l'histoire 
Et s'en trouver bien 
Mais vivre sans tendresse 
Il n'en est pas question 
Non non non non 
Il n'en est pas question 

Quelle douce faiblesse 
Quel joli sentiment 
Ce besoin de tendresse 
Qui nous vient en naissant 
Vraiment, vraiment, vraiment 
Le travail est nécessaire 
Mais s'il faut rester 
Des semaines sans rien faire 
Hé bien, on s'y fait 
Mais vivre sans tendresse 
Le temps nous paraît long 
Non non non non 
Le temps nous paraît long 

Dans le feu de la jeunesse 
Naissent les plaisirs 
Et l'amour fait des prouesses 
Pour nous éblouir 
Oui mais sans la tendresse 
L'amour ne serait rien 
Non non non non 
L'amour ne serait rien 

Quand la vie impitoyable 
Vous tombe dessus 
On n'est plus qu'un pauvre diable 
Broyé et déçu 
Alors sans la tendresse 
D'un cœur qui nous soutient 
Non non non non 
On n'irait pas plus loin 

Un enfant vous embrasse 
Parce qu'on le rend heureux 
Tout nos chagrins s'effacent 
On a les larmes aux yeux 
Mon dieu, mon dieu, mon dieu 
Dans votre immense sagesse 
Immense ferveur 
Faites donc pleuvoir sans cesse 
Au fond de nos cœurs 
Des torrents de tendresse 
Pour que règne l'amour 
Règne l'amour 
Jusqu'à la fin des jours

La Tendresse

La Tendresse door Bourvil. Nieuw project.

Het meisje met het strikje

Nog maar weer eens een object uit mijn niet al te grote trekzakbeeldjes verzameling. Dit is kwaliteitskeramiek van een meisje met een strik. Ze heeft publiek aan een kitten. Het is een Goebelachtig beeldje, maar er staat geen Goebelstempel op. Wel een lieverdje van Goebel formaat.

Ik heb twee van deze. Hoe dat zo is gekomen weet ik niet meer, maar ik heb ze. Op Vraag & Aanbod Ameland staat de ene te koop. Voor de liefhebber. Klik hier voor de advertentie en nog twee foto's van dit leuke stel.

Meer trekzakpopjes uit de verzameling zien? Klik op Trekzakbeeldje bij Labels, onder dit berichtje te vinden.

The Wellerman

Sinds dit voorjaar spelen Adé uit Leeuwarden en ik regelmatig samen. De ene keer in de stad en de andere keer op het eiland. The Wellerman hadden we nog nooit samen gespeeld. Hij komt helemaal niet zo raar uit de trekzakken.

We hadden het er nog over dat trekharmonicaspelers vaak zo serieus kijken bij hun spel. Daar probeerden we wat aan te doen.

Gepetto

Gepetto

Omdat ze zo leuk zijn, zet ik hier nog een trekzakbeeldje uit de kleine verzameling. Het is Gepetto uit de serie Pionokkio, gemaakt van een zacht soort kunststof, iets rubberachtigs. Prachtig beschilderd en met een echte Gepetto-uitdrukking op zijn gezichtje en een heus houtbewerkersschort voor.

 

Dat het een enthousiaste trekzakker is kun je wel zien aan hoe hij de balg uitrekt tot het maximum; Gepetto houdt van hard en heftig.

Ik vind hem leuk, dit poppetje.

Meer trekzakpopjes uit de verzameling zien? Klik op Trekzakbeeldje bij Labels, onder dit berichtje te vinden.

Kwik, Kwek en Kwak

Kwak met de trekzak

In de vitrinekast staan Kwik, Kwek en Kwak en een van de drieling heeft een trekharmonica in de handen. De blauwe pet zou Kwak moeten zijn.

Kwik, Kwek en Kwak heten in andere landen heel anders. Kijk maar:

In Denemarken heten ze Rip, Rap og Rup.

In Duitsland zijn het Tick, Trick und Track.

In het Engels worden de drie eendjes Huey, Dewey  and Louie genoemd.

In het Fins gaan ze als Tupu, Hupu ja Lupu door het leven.

In Frankrijk zijn het: Riri, Fifi et Loulou.

De Italianen spoken van Qui, Quo e Qua.

De Noren hebben het over Ole, Dole og Doffen.

In Argentinië zegt men Huguito, Dieguito y Luisito.

En in Zweden zijn het Knatte, Fnatte och Tjatte.

Hoe het ook zij, de drie staan bij mij in de kast, jaren geleden gevonden in een curiosawinkeltje.

Meer trekzakpopjes uit de verzameling zien? Klik op Trekzakbeeldje bij Labels, onder dit berichtje te vinden.

Carel Kraayenhof

 

Carel Kraayenhof staat vandaag met een dubbele pagina in de Leeuwarder Courant. Eigenlijk ter ere van de 50ste verjaardag van Máxima en in herinnering roepend hoe hij met zijn bandoneon haar met het nummer Adiós Nonino tot tranen toe beroerde. Mooi verhaal over hoe één optreden een omslag in zijn leven teweeg heeft gebracht en een ode aan de tango en de trekzak.

Gevelreiniger en trekzak

Wiltink Gevelreiniging

Begin mei reed er een busje met aanhanger voor. Op het busje de tekst Wiltink Gevelreiniging. Twee dagen sportte er een man om mijn huisje, die de gevel ontdeed van zijn oude verflagen. Het was Wiltink en ik weet nog steeds niet wat zijn voornaam is. Op Internet kom ik niet veel gewaar, al is er wel een B & G Wiltink in de gevelreiniging branche. Laten we het op Bert houden. Bert kwam af en toe binnen via de achterdeur. Daar liet hij dan zijn besmeurde laarzen staan en overall liggen, om tamelijk proper aan de tafel te gaan zitten voor een bakje koffie. 
De laatste dag was hij op tijd klaar en kon hij zelfs een uur eerdere boot terug naar huis halen. Thuis was in de buurt van Hardenberg, dus nog wel een eindje rijden.

De muziekstandaard

Hij zocht me voor een laatste overleg en deed de deur naar de kamer open. Dat deel van het huis kende hij inmiddels. “Ik zit hier”, sprak ik, “in mijn werkkamer!” In dat deel van mijn niet zo heel erg grote huis was hij nog niet geweest. Hij stapte mijn werkkamer binnen en als eerste viel zijn oog op de muziekstandaard. “Wat maak je voor muziek?” wilde hij weten, alvorens over te stappen op het overleg waar hij eigenlijk voor kwam. “Ik speel trekharmonica,” vertelde ik. “Laat eens horen!” zei hij meteen. Het was meer een commando dan een vraag. Een commando uit enthousiasme, dat kon ik er wel uit opmaken. Ik pakte mijn CF trekzak uit de bedstee. Die had hij niet kunnen zien staan, want ik heb de deuren van de bedstede altijd gesloten. Mijn trekzakken staan daar keurig op een brede plank. 

In de bedstede

Ik speelde 'La mal aimable’ voor hem, een stuk dat ik uit het hoofd kan spelen. Dan hoefde ik niet zo met papieren te rommelen. Bert vond het geweldig en vertelde daarna dat hij Steirische harmonica speelt, een vierrijer. Hij speelt samen met andere speelmannen en speelvrouwen en treedt ook regelmatig op. Ook is hij abonnee van Klank. Daar heb ik wel eens in geschreven, over trekharmonica avonturen het eiland betreffende. Het was hem niet opgevallen, maar als ik weer eens een verhaal voor Klank heb, over de trekharmonica op Ameland, dan weet ik dat Bert van Wiltink Gevelreiniging het ziet. De gevel is trouwens prachtig mooi gereinigd. Hij wordt straks weer wit en vanachter het raam rechts naast de voordeur klinkt de trekharmonica. 

 

Looky Lion

Wat je al niet beleeft als je voor samenspelen op de trekharmonica naar Leeuwarden reist.

Looky Lion

Zo af en toe maak ik een reisje naar Leeuwarden. Een niet noodzakelijke reis, moet ik er eerlijkheidshalve bij zeggen. In de stad heb ik een speelmaatje voor de trekharmonica opgeduikeld en nu spelen we om de twee weken samen, of met z’n drieën als er nog een Leeuwarder trekzakspeler aanschuift. Eigenlijk is het een wél noodzakelijke reis, want dit soort dingen werken het wegzakken in een diepe coronadip tegen.

Voorafgaand aan het spelen (in een geweldig huis in een voormalig ziekenhuis, het oudste deel van de stad – alleen dat al) bezocht ik de markt op het Zaailand. Het was er heerlijk niet zo druk. Voor de kraam van de Lijnzaadfabriek stond ik plots oog in oog met een wat haveloos uitziende man met een stapel witte papieren in zijn hand. Of dat ik ook een gedicht van hem wilde kopen. Dat wilde ik wel, maar we hebben tegenwoordig geen muntgeld meer in de portemonnee. “Ja, dat hoor ik wel vaker,” zei hij. 

De hele column is hier te lezen.

Mark Söhngen Digitrek 29: The Wellermen

Mark Söhngen doet even voor hoe je de Wellerman op de CF trekharmonica kunt spelen.

Star Of The County Down

Deze zijn we aan het instuderen op de CF trekharmonica. Leuk nummer. 

Near Banbridge town in the County Down
One evening last July
Down a bóithrín green came a sweet cailín
And she smiled as she passed me by

She looked so neat in her two bare feet
And the sheen of her nut-brown hair
Such a coaxing elf, I'd to shake myself
To make sure I was standing there

From Bantry Bay down to Derry Quay
From Galway to Dublin town
No maid I've seen like the fair cailín
That I met in the County Down

As she onward sped, and I shook me head
And I gazed with a feeling queer
And I said, says I, to a passerby
"Who's your one with the nut-brown hair?"

He smiled at me, and with pride says he
"She's the gem of old Ireland's crown
Young Rosie McCann from the banks of the Bann
And the star of the County Down"

From Bantry Bay down to Derry Quay
From Galway to Dublin town
No maid I've seen like the fair cailín

That I met in the County Down 

The Longest Johns "Wellerman" (Sea Shanty) Official Lyrics & Meaning | V...

Het verhaal van The Wellerman, verteld door The Longest Johns.

Santiano, Nathan Evans - Wellerman (Lyric Video)

Op accordeon

 

Even om de variaties te beluisteren, ook al is het dan op accordeon en net op trekharmonica. Evenzogoed prachtig.

The Wellerman op GC trekharmonica

Mel Biggs op de GC trekzak.

Met hier een link naar een tutorial op DG trekzak. 

 

The Wellerman

 

Zo leuk, The Wellerman. Daar gaan we eens even op studeren. 

The Wellerman

 

There once was a ship that put to sea

The name of the ship was the Billy of Tea

The winds blew up, her bow dipped down

Oh blow, my bully boys, blow (huh)

 

Soon may the Wellerman come

To bring us sugar and tea and rum

One day, when the tonguing is done

We'll take our leave and go

 

She had not been two weeks from shore

When down on her a right whale bore

The captain called all hands and swore

He'd take that whale in tow (huh)

 

Soon may the Wellerman come

To bring us sugar and tea and rum

One day, when the tonguing is done

We'll take our leave and go

 

Before the boat had hit the water

The whale's tail came up and caught her

All hands to the side, harpooned and fought her

When she dived down low (huh)

 

Soon may the Wellerman come

To bring us sugar and tea and rum

One day, when the tonguing is done

We'll take our leave and go

 

No line was cut, no whale was freed

The captain's mind was not of greed

But he belonged to the Whaleman's creed

She took that ship in tow (huh)

 

Soon may the Wellerman come

To bring us sugar and tea and rum

One day, when the tonguing is done

We'll take our leave and go

 

For forty days or even more

The line went slack then tight once more

All boats were lost, there were only four

But still that whale did go (huh)

 

Soon may the Wellerman come

To bring us sugar and tea and rum

One day, when the tonguing is done

We'll take our leave and go

 

As far as I've heard, the fight's still on

The line's not cut, and the whale's not gone

The Wellerman makes his regular call

To encourage the captain, crew and all (huh)

 

Soon may the Wellerman come

To bring us sugar and tea and rum

One day, when the tonguing is done

We'll take our leave and go

Take our leave and go

Oversteek

Trekharmonica aan boord

Eindelijk maakte de trekzakrugzak weer eens de oversteek naar Holwerd. Via een Trekharmonica Facebookgroep zag ik een oproep van een speler voor samenspelen. In Leeuwarden nota bene, dus op die oproep heb ik meteen gereageerd. Dat werd een bijzonder leuke samenspeelsessie in hartje Leeuwarden en we hebben afgesproken dat we dit feestje herhalen. Hopelijk later meer hierover.

Wad Vertellen: Hidde Kat wandeling door Hollum

Wad Vertellen: Hidde Kat wandeling door Hollum: Hidde Dirks Kat was een commandeur ter walvisvaart. Hij was niet de beste maar is wel de beroemdste geworden, vanwege het dagboek dat hij sc...

 Glen of Aherlow - Kevin Burke & Micheal O'Domhnaill 1980.

Slow reel The Glen of Aherlow

  

Pat Barton speelt The Glen Of Aherlow/ Lafferty’s op de b/c/c# diatonic accordion. 

An Irish reel. Componist is Seán Ryan.

The Glen of Aherlow

 

The slow reel gespeeld door Micheal Darby O Fatharta.

28. The Glen of Aherlow

 The Glen of Aherlow, hier gespeeld door Miss Monaghan's. 

Samenspeelvideo OAIM

Foto's van de samenspeelvideo van OAIM.

 

Global Irish Music Session Tune #26 | Sí Bheag Sí Mhór 🧚‍♀️ ☘️🇮🇪

Ha! Voor de eerste keer meegedaan met de meespeel video, door een opname van mezelf op te sturen naar Ierland. De OAIM maakt er dan een compilatie van en zie hier het resultaat. Er doen niet zo vaak trekharmonica's mee.

Sí Bheag, Sí Mhór

 Sí Bheag, Sí Mhór, slow air van Turlough O'Carolan door Aire Irlandés.

27 - Sí Bheag, Sí Mhór

Sí Bheag, Sí Mhór.

So big, So little.

Kerstmis 2020

Engeltjes spelen bij kaarslicht.