Advertenties


Posts tonen met het label Westerlaan. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Westerlaan. Alle posts tonen

maandag 6 december 2021

Tweede jaar Westerlaan 8

Ze staan weer, de trekharmonica spelende engeltjes. Het lijkt een oneerbiedige plek, in het kleinste kamertje van het huis, maar dat is het geenszins. Hier kom je elke dag wel een paar keer en dan is er telkens weer te genieten van de engeltjes van hout, keramiek, brons en zelfs van houtsnippers in een een walnoot. 

De trekzak spelende boertjes hebben even rust. Die mogen na de jaarwisseling weer aantreden. 

Meteen het kleinste kamertje maar even een flinke schoonmaakbeurt gegeven. Is dat ook weer klaar.

donderdag 6 mei 2021

Gevelreiniger en trekzak

Wiltink Gevelreiniging
Begin mei reed er een busje met aanhanger voor. Op het busje de tekst Wiltink Gevelreiniging. Twee dagen sportte er een man om mijn huisje, die de gevel ontdeed van zijn oude verflagen. Het was Wiltink en ik weet nog steeds niet wat zijn voornaam is. Op Internet kom ik niet veel gewaar, al is er wel een B & G Wiltink in de gevelreiniging branche. Laten we het op Bert houden. Bert kwam af en toe binnen via de achterdeur. Daar liet hij dan zijn besmeurde laarzen staan en overall liggen, om tamelijk proper aan de tafel te gaan zitten voor een bakje koffie. 
De laatste dag was hij op tijd klaar en kon hij zelfs een uur eerdere boot terug naar huis halen. Thuis was in de buurt van Hardenberg, dus nog wel een eindje rijden.

De muziekstandaard
Hij zocht me voor een laatste overleg en deed de deur naar de kamer open. Dat deel van het huis kende hij inmiddels. “Ik zit hier”, sprak ik, “in mijn werkkamer!” In dat deel van mijn niet zo heel erg grote huis was hij nog niet geweest. Hij stapte mijn werkkamer binnen en als eerste viel zijn oog op de muziekstandaard. “Wat maak je voor muziek?” wilde hij weten, alvorens over te stappen op het overleg waar hij eigenlijk voor kwam. “Ik speel trekharmonica,” vertelde ik. “Laat eens horen!” zei hij meteen. Het was meer een commando dan een vraag. Een commando uit enthousiasme, dat kon ik er wel uit opmaken. Ik pakte mijn CF trekzak uit de bedstee. Die had hij niet kunnen zien staan, want ik heb de deuren van de bedstede altijd gesloten. Mijn trekzakken staan daar keurig op een brede plank. 

In de bedstede
Ik speelde 'La mal aimable’ voor hem, een stuk dat ik uit het hoofd kan spelen. Dan hoefde ik niet zo met papieren te rommelen. Bert vond het geweldig en vertelde daarna dat hij Steirische harmonica speelt, een vierrijer. Hij speelt samen met andere speelmannen en speelvrouwen en treedt ook regelmatig op. Ook is hij abonnee van Klank. Daar heb ik wel eens in geschreven, over trekharmonica avonturen het eiland betreffende. Het was hem niet opgevallen, maar als ik weer eens een verhaal voor Klank heb, over de trekharmonica op Ameland, dan weet ik dat Bert van Wiltink Gevelreiniging het ziet. De gevel is trouwens prachtig mooi gereinigd. Hij wordt straks weer wit en vanachter het raam rechts naast de voordeur klinkt de trekharmonica. 


 

dinsdag 10 november 2020

Het kleinste kamertje

Het was een raar jaar, van eind oktober 2019 tot eind oktober 2020. Niet alleen vanwege corona met alle bijbehorende maatregelen, maar wat mij betreft vooral vanwege de verbouwing van mijn huisje en de uiteindelijke verhuizing. Maar nu zit ik er, aan de Westerlaan, en zijn de dozen uit de opslag gehaald en uitgepakt. De vitrine staat en de trekzakbeeldjes staan ook weer. Allemaal keurig afgestoft en wel. Ik heb nu minder kastruimte om ze allemaal uit te stallen - een kast heeft een functie in de keuken gekregen en is niet meer beschikbaar als trekzakbeeldjekast - en zodoende heb ik de engeltjes weer opgeborgen. Die haal ik met de kerst weer tevoorschijn. Dan mogen zij. Een paar boertjes, waar ook geen ruimte meer voor was, zijn verhuisd naar het kleinste kamertje. Daar is een driehoekig planchet waar ze precies op passen en ze spelen er dat het een lust is. Het boertje en boerinnetje krijgen elke avond een waxinelichtje, zodat ik kan plassen bij kaarslicht.

Om met Wil te spreken, die met Jan het huisje kwam bekijken: "Daar word je blij van." Het is zo klein en eenvoudig en zo verschrikkelijk leuk! Inderdaad Wil, ik kijk elke keer weer met plezier naar die poppetjes.








Pagina's