Koninginnedag 2006

Reünie BWS examenklas 1971

Op 2 april 2006 was de reünie van BWS examenklas 1971. Tijdens de reünie van deze  examenklas klonk het Westzuidwest van Ameland uit mijn trekzak.

Draadjes naar het verleden

Een Hohner trekzak staat met koffer en al in het Sorgdragermuseum. Het is een draadje naar het verleden van één van de kinderen van één van de basisscholen op Ameland. Alle leerlingen van de groepen 6, 7 en 8  hebben binnen hun familie naar ‘Draadjes naar het verleden’  gezocht. Jos Beijaard kwam met de trekzak van opa Anne Beijaard aanzetten. Beijaard was van 1966 tot 1994 speelman bij de Amelander volksdansgroep. “In die tijd hebben ze in verschillende landen opgetreden”, zegt Jos over zijn grootvader. “Kijk maar naar de stickers op de koffer.” Samen met het Fries historisch en letterkundig centrum Tresoar en de historische stichting De Ouwe Pôlle hebben de kinderen in de maanden februari en maart naar hun eigen draadjes naar het verleden gezocht. Ze hebben stambomen gemaakt en voorwerpen uit hun familie meegenomen naar school om er over te vertellen. Van deze voorwerpen is in het Sordragermuseum een tentoonstelling samengesteld. Draadjes aan het plafond leiden de bezoeker. Burgemeester Hans Lesterhuis opent de tentoonstelling door de draadjes met elkaar te verbinden. Het is een ontroerende tentoonstelling geworden, waar knuffelkonijn van betovergrootmoeder staat uitgestald naast een potvistand. De Hohner staat er vlakbij. Het project is gestart op initiatief van De Ouwe Pôlle. De historische stichting wil de kinderen bekend maken met de geschiedenis van Ameland. Door dit project hebben ze nadrukkelijker stilgestaan bij hun grootvader die kolenboer was, hun overgrootvader die ter walvisvaart ging. De kinderen weten nu wat klimschaatsen zijn, de ijzers waarmee opa Metz in de stroompalen klom. Ze kennen het verhaal van het arrenslee beeldje dat een boerderijbrand overleefde. De slee ging in de vlammen op. Het houten paardje stond op de schoorsteenmantel omdat het gerestaureerd moest worden en overleefde. Ze kennen nu ook het verhaal van speelman Beijaard, die met de volksdansgroep naar Denemarken en Zweden reisde. De getuigen zitten als stickers op de koffer. Het muziekboek ligt naast de trekzak in de vitrine. Het is bij “Hakke tone” opengeslagen. Zoon Joop Beijaard, oom van Jos, speelt ook trekzak. Jos weet nog niet of hij het gaat leren.

Sfeermarkt 2005

Tijdens de Sfeermarkt in Hollum op 28 december 2005 speelden de mensen van de trekzakgroep Wad'n Trekkers in de walm van hete chocolademelk en de insprerende geur van glűhwein.

Voor geen goud

In de Week Uit Huis aan Huis die met De Nieuwe Dockumer Courant op het eiland wordt verspreid, stond op 28 september 2005 een artikel over de verzameling trekzakbeeldjes in de rubriek 'Voor geen goud'. 'Voor geen goud' is een rubriek over voorwerpen die mensen voor geen goud kwijt willen. 

Tekst Koos Molenaar - Foto Jan Spoelstra.

Trekzak blijft Jeanet de Jong bezighouden 

Jeanet de Jong uit Hollum is verslingerd aan de trekzak. Ze heeft altijd al dit instrument willen bespelen. Toen ze in Groningen niet ver van de muziekschool woonde kon ze de verleiding niet langer weerstaan. Ze ging op les en van het een kwam het ander. Jeanet ging beeldjes sparen van figuurtjes met de trekzak bespelen. De Amelandse maakt een duidelijk onderscheid tussen trekzak en accordeon. ,,Beeldjes met een klavier laat ik staan’’, zegt ze resoluut. ,,Een accordeon is meer een piano voor je buik. Het volkse van de trekzak spreekt me aan.’’ Elke keer als Jeanet naar Amsterdam of Groningen gaat dan komt ze wel met een beeldje thuis. De vakanties leiden haar ook vaak naar landen waar de trekzak populair is en ook dan gaat er steevast een beeldje mee terug. 

Jeanet is een kleine zes jaar geleden met verzamelen begonnen en ze heeft er nu bijna dertig. Ze zijn allemaal van verschillend materiaal gemaakt. Ze heeft poppetjes van hout, steen, glas, kunststof, metaal, gips en porselein. Welke ze als eerste heeft gekocht weet ze eigenlijk niet meer. Ongetwijfeld zal ze haar eerste aankoop hebben gedaan in de Martinistad. ,,Daar hebben ze tritsen aan antiek- en curiosawinkeltjes.’’ De beeldjes zijn haar allemaal even lief, ook die waarvan ze kon zien dat hij al beschadigd was toen ze hem kocht. ,,Ik hoefde er daarom maar anderhalve euro voor te betalen. Ik wikkelde hem in een jas. Thuis gekomen was ik het beeldje helemaal vergeten, ik pakte de jas en het beeldje viel op de grond. Ik heb hem gelijmd en nu staat hij tussen de verzameling.’’ 

Tussen alle ‘normale’ muzikantjes staan in de vitrine twee engeltjes met een trekzak. Echt verwonderlijk is dat niet, want bij kerstmis zie je altijd engelen met trompetten en trekzakken, weet Jeanet. Jeanet heeft aardigheid aan het verzamelen, maar het is niet zo dat zij de beeldjes per se in haar bezit moet hebben. ,,Ik wil geen slaaf van mijn verzameling worden.’’ Ze mag graag rommelmarkten zoals in Eelde afsneupen, en daarbij heeft ze eigenlijk altijd wel succes. ,,Het zijn over het algemeen geen beeldjes waar veel belangstelling voor bestaat, ze blijven wel staan.’’ 

Jeanet heeft twee trekzakken: een traditionele en een cajun-trekzak. Cajun is de muziekstroming die de Fransen hebben meegebracht naar de moerasgebieden in de Verenigde Staten. Op Ameland was dit jaar de derde editie van een cajun- en zydecofestival en dat was genieten voor Jeanet. ,,Het is ongelooflijk hoeveel muziek die artiesten uit een rij van tien knoppen weten te halen’’, zegt ze vol bewondering. De cajun is haar nieuwste ‘ontdekking’. Eerder was ze al gecharmeerd geraakt van de trage Bretonse manier van spelen, het krachtige en fanatieke van de Basken, en het lichtere werk van de Italianen. De Zwitserse variant vindt ze een te hoog ‘hoempapa’-gehalte hebben. Jeanet heeft onlangs het boek gelezen over de reis van de trekzak vanuit Europa naar Louisiana. Ja, de trekzak blijft de Hollumse bezig houden.

Zydeco at Sea 2005

14 en 15 juli 2005 Schrijf in je agenda, vrijdag 14 en zaterdag 15 juli is het tijd voor Zydeco at Sea. Het vierde internationale zydeco en cajun festival op Ameland met de prachtige naam Zydeco at Sea gaat door. Het bestuur van Stichting Zydeco at Sea en de jongens van de Amelander Zydeco Beach Party zijn al maanden druk bezig met de voorbereidingen. Het festival vindt plaats op het badstrand van Hollum, onder de rook van strandpaviljoen The Sunset en goedkeurende glans van de ondergaande zon. Zydeco at Sea speelt zich af op het badstrand bij Hollum, in, bij en naast The Sunset. Een ongelooflijk feestelijk evenement waar we nog jaren van hopen te genieten. Toch betekent het organiseren van een dergelijk festival elke keer weer een grote investering in tijd en ook in geld. Tijd hebben de zydeco- en cajunliefhebbers van het eiland er graag voor over. Het bestuur van Stichting Zydeco at Sea en de jongens van Zydeco Beach Party zijn al maanden druk bezig. Het geld lijkt soms een probleem te worden. Word daarom vriend van Zydeco at Sea en stort € 11,-- of een veelvoud daarvan om dit festival een financiële steun in de rug te geven. Kijk ook op de website; www.zydecoatsea.nl voor alle informatie.   Mail info@zydecoatsea.nl

Wad'n trekkers 2 april 2005

April 2005 treden de Wad'n Trekkers op in ontmoetingscentrum Ons Hol, voor de Vrouwen van Nu. De Wad'n Trekkers is een club van trekzakspelers op Ameland.