Gevelreiniger en trekzak

Wiltink Gevelreiniging

Begin mei reed er een busje met aanhanger voor. Op het busje de tekst Wiltink Gevelreiniging. Twee dagen sportte er een man om mijn huisje, die de gevel ontdeed van zijn oude verflagen. Het was Wiltink en ik weet nog steeds niet wat zijn voornaam is. Op Internet kom ik niet veel gewaar, al is er wel een B & G Wiltink in de gevelreiniging branche. Laten we het op Bert houden. Bert kwam af en toe binnen via de achterdeur. Daar liet hij dan zijn besmeurde laarzen staan en overall liggen, om tamelijk proper aan de tafel te gaan zitten voor een bakje koffie. 
De laatste dag was hij op tijd klaar en kon hij zelfs een uur eerdere boot terug naar huis halen. Thuis was in de buurt van Hardenberg, dus nog wel een eindje rijden.

De muziekstandaard

Hij zocht me voor een laatste overleg en deed de deur naar de kamer open. Dat deel van het huis kende hij inmiddels. “Ik zit hier”, sprak ik, “in mijn werkkamer!” In dat deel van mijn niet zo heel erg grote huis was hij nog niet geweest. Hij stapte mijn werkkamer binnen en als eerste viel zijn oog op de muziekstandaard. “Wat maak je voor muziek?” wilde hij weten, alvorens over te stappen op het overleg waar hij eigenlijk voor kwam. “Ik speel trekharmonica,” vertelde ik. “Laat eens horen!” zei hij meteen. Het was meer een commando dan een vraag. Een commando uit enthousiasme, dat kon ik er wel uit opmaken. Ik pakte mijn CF trekzak uit de bedstee. Die had hij niet kunnen zien staan, want ik heb de deuren van de bedstede altijd gesloten. Mijn trekzakken staan daar keurig op een brede plank. 

In de bedstede

Ik speelde 'La mal aimable’ voor hem, een stuk dat ik uit het hoofd kan spelen. Dan hoefde ik niet zo met papieren te rommelen. Bert vond het geweldig en vertelde daarna dat hij Steirische harmonica speelt, een vierrijer. Hij speelt samen met andere speelmannen en speelvrouwen en treedt ook regelmatig op. Ook is hij abonnee van Klank. Daar heb ik wel eens in geschreven, over trekharmonica avonturen het eiland betreffende. Het was hem niet opgevallen, maar als ik weer eens een verhaal voor Klank heb, over de trekharmonica op Ameland, dan weet ik dat Bert van Wiltink Gevelreiniging het ziet. De gevel is trouwens prachtig mooi gereinigd. Hij wordt straks weer wit en vanachter het raam rechts naast de voordeur klinkt de trekharmonica. 

 

Looky Lion

Wat je al niet beleeft als je voor samenspelen op de trekharmonica naar Leeuwarden reist.

Looky Lion

Zo af en toe maak ik een reisje naar Leeuwarden. Een niet noodzakelijke reis, moet ik er eerlijkheidshalve bij zeggen. In de stad heb ik een speelmaatje voor de trekharmonica opgeduikeld en nu spelen we om de twee weken samen, of met z’n drieën als er nog een Leeuwarder trekzakspeler aanschuift. Eigenlijk is het een wél noodzakelijke reis, want dit soort dingen werken het wegzakken in een diepe coronadip tegen.

Voorafgaand aan het spelen (in een geweldig huis in een voormalig ziekenhuis, het oudste deel van de stad – alleen dat al) bezocht ik de markt op het Zaailand. Het was er heerlijk niet zo druk. Voor de kraam van de Lijnzaadfabriek stond ik plots oog in oog met een wat haveloos uitziende man met een stapel witte papieren in zijn hand. Of dat ik ook een gedicht van hem wilde kopen. Dat wilde ik wel, maar we hebben tegenwoordig geen muntgeld meer in de portemonnee. “Ja, dat hoor ik wel vaker,” zei hij. 

De hele column is hier te lezen.

Mark Söhngen Digitrek 29: The Wellermen

Mark Söhngen doet even voor hoe je de Wellerman op de CF trekharmonica kunt spelen.

Star Of The County Down

Deze zijn we aan het instuderen op de CF trekharmonica. Leuk nummer. 

Near Banbridge town in the County Down
One evening last July
Down a bóithrín green came a sweet cailín
And she smiled as she passed me by

She looked so neat in her two bare feet
And the sheen of her nut-brown hair
Such a coaxing elf, I'd to shake myself
To make sure I was standing there

From Bantry Bay down to Derry Quay
From Galway to Dublin town
No maid I've seen like the fair cailín
That I met in the County Down

As she onward sped, and I shook me head
And I gazed with a feeling queer
And I said, says I, to a passerby
"Who's your one with the nut-brown hair?"

He smiled at me, and with pride says he
"She's the gem of old Ireland's crown
Young Rosie McCann from the banks of the Bann
And the star of the County Down"

From Bantry Bay down to Derry Quay
From Galway to Dublin town
No maid I've seen like the fair cailín

That I met in the County Down 

The Longest Johns "Wellerman" (Sea Shanty) Official Lyrics & Meaning | V...

Het verhaal van The Wellerman, verteld door The Longest Johns.

Santiano, Nathan Evans - Wellerman (Lyric Video)

Op accordeon

 

Even om de variaties te beluisteren, ook al is het dan op accordeon en net op trekharmonica. Evenzogoed prachtig.

The Wellerman op GC trekharmonica

Mel Biggs op de GC trekzak.

Met hier een link naar een tutorial op DG trekzak. 

 

The Wellerman

 

Zo leuk, The Wellerman. Daar gaan we eens even op studeren. 

The Wellerman

 

There once was a ship that put to sea

The name of the ship was the Billy of Tea

The winds blew up, her bow dipped down

Oh blow, my bully boys, blow (huh)

 

Soon may the Wellerman come

To bring us sugar and tea and rum

One day, when the tonguing is done

We'll take our leave and go

 

She had not been two weeks from shore

When down on her a right whale bore

The captain called all hands and swore

He'd take that whale in tow (huh)

 

Soon may the Wellerman come

To bring us sugar and tea and rum

One day, when the tonguing is done

We'll take our leave and go

 

Before the boat had hit the water

The whale's tail came up and caught her

All hands to the side, harpooned and fought her

When she dived down low (huh)

 

Soon may the Wellerman come

To bring us sugar and tea and rum

One day, when the tonguing is done

We'll take our leave and go

 

No line was cut, no whale was freed

The captain's mind was not of greed

But he belonged to the Whaleman's creed

She took that ship in tow (huh)

 

Soon may the Wellerman come

To bring us sugar and tea and rum

One day, when the tonguing is done

We'll take our leave and go

 

For forty days or even more

The line went slack then tight once more

All boats were lost, there were only four

But still that whale did go (huh)

 

Soon may the Wellerman come

To bring us sugar and tea and rum

One day, when the tonguing is done

We'll take our leave and go

 

As far as I've heard, the fight's still on

The line's not cut, and the whale's not gone

The Wellerman makes his regular call

To encourage the captain, crew and all (huh)

 

Soon may the Wellerman come

To bring us sugar and tea and rum

One day, when the tonguing is done

We'll take our leave and go

Take our leave and go

Oversteek

Trekharmonica aan boord

Eindelijk maakte de trekzakrugzak weer eens de oversteek naar Holwerd. Via een Trekharmonica Facebookgroep zag ik een oproep van een speler voor samenspelen. In Leeuwarden nota bene, dus op die oproep heb ik meteen gereageerd. Dat werd een bijzonder leuke samenspeelsessie in hartje Leeuwarden en we hebben afgesproken dat we dit feestje herhalen. Hopelijk later meer hierover.

Wad Vertellen: Hidde Kat wandeling door Hollum

Wad Vertellen: Hidde Kat wandeling door Hollum: Hidde Dirks Kat was een commandeur ter walvisvaart. Hij was niet de beste maar is wel de beroemdste geworden, vanwege het dagboek dat hij sc...

 Glen of Aherlow - Kevin Burke & Micheal O'Domhnaill 1980.