THC Oostergoo op Ameland

Op 3 augustus 2018 speelde THC Oostergoo op het Rôggefeest in Nes op Ameland, in het doopsgezinde kerkje aan het Vermaningspad.

THC staat voor Trek Harmonica Club en Oostergoo verwijst naar hotel Oostergoo. Dit is de plek waar de groep ooit is begonnen en nu nog steeds elke zondagmorgen oefent. De groep noemt zich muziekgroep; het is geen traditionele trekharmonicagroep, maar een groep met trekharmonica's. De groep speelt ook trekzaknummers, vaak met eigen bewerkingen. Bij de meeste nummers wordt ook gezongen, aangevuld met batá, cajon en gitaar. Elk nieuw seizoen begint voor THC Oostergoo met het Voorjaarsconcert, dat traditiegetrouw plaatsvindt in de maand april in hotel Oostergoo. In THC Oostergoo spelen: Thom Scherjon (artistiek leider) trekzak, zang Rein Mebius (muzikaal leider) trekzak, batá, cajon, zang Greetje Scherjon, trekzak Betty Flameling, trekzak, zang Mien Bosma, trekzak, zang Hinke Lotens, trekzak, zang Hanneke Wessels, trekzak, zang Trudy de Jong, trekzak Janny Castelein, trekzak, zang Bert Wijbenga, trekzak, gitaar, zang Ineke Mebius, geluid

Rôggefeest Tritikixa

Op het 25e Rôggefeest in Nes waren een paar trekzakken te scoren: trekharmonica's en accordeons. Bijzonder mooi is de Trikitixa van Bart Reindersma. Deze muzikant doet aan verteltheater en hij gebruikt zijn baskische trekzak voor de muzikale omlijsting.

Rapalje met de Castagnari

Rapalje, de Keltische Folkgroep uit Groningen, speelde 1 augustus op het Rôggefeest in Nes op Ameland op het Kerkplein. De muzikanten Maceál, William en Dieb van Rapalje spelen Ierse, Schotse en Nederlandse volksmuziek op eigenwijze wijze. Rapalje zingt en speelt op viool, tin-whistle, gitouki, trekharmonica, mondharmonica, bodhrán en theekistbas. 

Deze verscheidenheid aan muziekinstrumenten en een afwisselend repertoire van Ierse en Schotse dansmelodieën, driestemmig gezongen liederen en een originele presentatie maakt een optreden van Rapalje tot een bijzondere act. Het is Maceál die de Castagnari pakt en hem op zijn knie zet. Hij speelt op de tweerijer dat het een lust is.

Binci is een merk. De Castagnari is een Sander 3 korige met een register, speciaal door Berend Kok uit De Wilp omgebouwd met 'Binci' tongenwerk. Binci is een kleine tongen-fabriek in Italië. Ze fabriceren in een oud kippenhok onder wat golfplaten met drie mensen deze tongen, weet Berend Kok te vertellen. Ze zijn door hun kleinschalige produceren duurder dan bijvoorbeeld Antonelli, waar 30 mensen werken. Antonelli bedient 90% van de markt. Serenellini, het huismerk van Kok, maakt ook gebruik van Antonelli tongenwerk. Kok vertelt verder: "Binci is op zich niet beter dan bijvoorbeeld Antonelli, maar sommige muzikanten willen ze beslist in hun kast hebben. Ze zeggen dat Binci-tongen een feller geluid hebben." Kok zelf heeft dat niet kunnen vaststellen.

17 juli 2008 Op Trektocht op het Zwaneplein

Trekzakgroep Op Trektocht uit Menaldum speelde donderdagmiddag 17 juli op het Zwaneplein in Hollum tijdens de braderie. De groep onder leiding van Anke Hoekstra speelt nu drie jaar samen. Het optreden op het Zwaneplein was hun eerste buiten optreden. Anke Hoekstra heeft al jaren een huisje op Ameland en komt er regelmatig. Ze had de trekzakdames van haar lesgroepje uitgenodigd. Een spontaan optreden op het plein werd een hoogtepunt van hun dagje Ameland.

4 augustus 2007 Rôggefeest

Het Rôggefeest op Ameland is een dag vol straattheater en muziek. Prachtig weer, 12.000 bezoekers, een programma vol verrassingen en een stemming om te zoenen maakt van het eenentwintigste Rôggefeest van vrijdag 3 augustus een topper van het zomerseizoen op Ameland. Secretaris IJme Brijker loopt, net als alle bestuursleden, in een blauw Rôggefeestpolo en hij heeft een oortje in. Brijker is om 13.30 uur, net na de openingsact van Bencha Theater, druk aan het regelen op Torenshoogte maar vindt nog even tijd om enthousiast Moockerhei aan te prijzen. Vijf mannen met accordeon, gitaar en trekzak. Het programma begint te draaien. “Daar moet je even kijken. Die trekzakspeler is over de tachtig!” De oude baas met zijn gehaakte kalotje speelt Franse volksdeunen en Nederlandse zeemansliederen op een Castagnari. Het is zijn lievelings instrument, vertelt hij later in een pauze. Hij heeft thuis nog twee trekzakken, waaronder een Hohner goudbrandje maar hij houdt het meest van het droge geluid van de Castagnari. Vlak achter de Moockerhei op Torenshoogte speelt Diego Stirman een indrukwekkend poppenspel. Op muziek van de Dood en het Meisje brengt hij een mannetje tot leven vanuit een basketbalkorf. Het publiek stroomt toe en blijft ademloos zitten kijken naar de grote man met dat kleine mannetje dat werkt, speelt, verliefd wordt en sterft. Vicesecretaris van Stichting ’t Roggefeest Jaap van Felius zit tevreden achter een kopje koffie in Hotel De Jong. Hij heeft even pauze. De dag loopt op rolletjes en hij ziet genietend publiek. Er zijn 10.000 polsbandjes verkocht, vertelt Van Felius, en de stichting heeft twee duizend polsbandjes weggeven aan onder meer de mensen die in het centrum van Nes wonen. De zorgen om hoog oplopende discussies over de toegangsprijs zijn vervlogen. Slechts een enkeling moppert vanwege de twee euro entree die voor de eerste keer in de geschiedenis van het straattheaterfeest wordt geheven. Het dorp is deze dag voor doorgaand verkeer en vrije voetgangers afgesloten. Wie alleen maar naar de C1000 wil en geen boodschap heeft aan het straattheater komt voor een poortje terecht dat alleen doorgang verschaft na betaling van twee euro. De meeste mensen komen niet voor de boodschappen maar voor het Rôggefeest en trekken vlot de beurs. Het is druk in Nes en het is druk bij de toiletten van Hotel de Jong. “Ik organiseer alle artiesten,” zegt een geschminkte dame. Evelien Huiskamp is een van de fraai uitgedoste grote dames op stelten die haar lange benen tijdelijk heeft afgedaan om een plas te kunnen doen. “Wat hebt u gezien?” vraagt ze aan een mevrouw die ook in de rij staat. “Straks wel naar de parade komen kijken,” beveelt ze de Rogge parade aan, het muziekspektakel dat na het middagprogramma door de straten trekt. Na de parade doet Bencha Theater de slotact vol luchtacrobatiek. Huiskamp is er weer bij op haar stelten. Terrasbezoekers van restaurant Rixt ontmoeten een legertje ganzen begeleid door een tamboer maître en een drummer. De ganzenparade loopt door de Torenstraat. Twee metershoge giraffen gaan de hoek om naar de Rixt van Doniaweg en robot Dr. Universe loopt door de Van Heeckerenstraat. Kleine en grote hoogtepunten wisselen elkaar af. Die ene rare man blijkt een acteur te zijn en een jongetje van tien doet de robot perfect na. Het publiek gaat mee in de acts. De vrijwilligers Gerda Brijker, Co Edes en Louise van Felius die een Rôggefeest stand hebben ingericht in een bouwkeet in het centrum van Nes doen goeie zaken. Ze schrijven donateurs in en verkopen t-shirts en polsbandjes. Bezoekers die al in het dorp waren voordat de entreepoortjes waren bemand, komen spontaan alsnog een polsbandje kopen. Ze steunen het feest van harte. Gerda en Louise ontmoeten maar één bezoeker die niets van deze dag begrijpt. Deze man was op zoek naar de diepere betekenis van de drukte in Nes. “Wat is hier nu de logica van?” Van Felius weet niet of hij de logica nog heeft kunnen ontdekken.