Trekharmonica mee op vakantie

De trekharmonica gaat natuurlijk mee op vakantie. Deze keer had ik de GC en de AD trekharmonica mee en de CF thuisgelaten. Het allerliefst speel ik natuurlijk op een pleintje of een brug, maar dat is er deze vakantie niet van gekomen. Het bleef bij spelen in of voor het vakantiehuisje in Malaucène in de Provence. Hij is op de foto niet te zien, maar we zitten aan de voet van de Mont Ventoux.

Op een muurtje, in de septemberzon. De klanken galmen door het dal en Madame Suzanne komt speciaal naar ons toe om te vertellen dat ze het gehoord heeft. Zij danst in het dorp op accordeonmuziek en ze vernam wel dat dit een ander instrument is dan de accordeon. De akoestiek is geweldig en daarom speelt het er zo lekker. Om en nabij elke dag zit ik even met de trekharmonica op schoot. Tijdens deze vakantie hebben we geen andere trekzakspelers gescoord, helaas.

Trekzakspelende Santon uit de Provence

Tijdens vakantie probeer ik altijd iets van een trekzak te scoren. Liefst een speler op een brug of festival en anders een beeldje in een winkel en allerliefst eentje op een rommelmarkt. In Fontaine-de-Vaucluse ontdekten we een Santon Museum. Santons zijn kleine figuurtjes die families in de Provence neerzetten bij de kerststal. Daar heb je natuurlijk de karakteristieke figuren van Jozef, Maria en het kindje, de os en de ezel en de koningen en herders met hun schaapjes. In de Provence zetten ze daar allemaal figuren uit hun streek bij: zigeuners, petanque spelers, muzikanten, bakkers, boeren, pastoors, schoenmaker, van alles en iedereen. En dan gekleed in de klederdracht uit die streek. Er worden hele verhalen verteld en complete dorpen uitgebeeld.

Lees hier meer over de Santons van de Provence