Advertenties


donderdag 20 mei 2021

Gepetto

Gepetto
Omdat ze zo leuk zijn, zet ik hier nog een trekzakbeeldje uit de kleine verzameling. Het is Gepetto uit de serie Pionokkio, gemaakt van een zacht soort kunststof, iets rubberachtigs. Prachtig beschilderd en met een echte Gepetto-uitdrukking op zijn gezichtje en een heus houtbewerkersschort voor.
 
Dat het een enthousiaste trekzakker is kun je wel zien aan hoe hij de balg uitrekt tot het maximum; Gepetto houdt van hard en heftig.

Ik vind hem leuk, dit poppetje.

Meer trekzakpopjes uit de verzameling zien? Klik op Trekzakbeeldje bij Labels, onder dit berichtje te vinden.


woensdag 19 mei 2021

Kwik, Kwek en Kwak

Kwak met de trekzak
In de vitrinekast staan Kwik, Kwek en Kwak en een van de drieling heeft een trekharmonica in de handen. De blauwe pet zou Kwak moeten zijn.

Kwik, Kwek en Kwak heten in andere landen heel anders. Kijk maar:

In Denemarken heten ze Rip, Rap og Rup.

In Duitsland zijn het Tick, Trick und Track.

In het Engels worden de drie eendjes Huey, Dewey  and Louie genoemd.

In het Fins gaan ze als Tupu, Hupu ja Lupu door het leven.

In Frankrijk zijn het: Riri, Fifi et Loulou.

De Italianen spoken van Qui, Quo e Qua.

De Noren hebben het over Ole, Dole og Doffen.

In Argentinië zegt men Huguito, Dieguito y Luisito.

En in Zweden zijn het Knatte, Fnatte och Tjatte.


Hoe het ook zij, de drie staan bij mij in de kast, jaren geleden gevonden in een curiosawinkeltje.


Meer trekzakpopjes uit de verzameling zien? Klik op Trekzakbeeldje bij Labels, onder dit berichtje te vinden.

zaterdag 15 mei 2021

Carel Kraayenhof

 

Carel Kraayenhof staat vandaag met een dubbele pagina in de Leeuwarder Courant. Eigenlijk ter ere van de 50ste verjaardag van Máxima en in herinnering roepend hoe hij met zijn bandoneon haar met het nummer Adiós Nonino tot tranen toe beroerde. Mooi verhaal over hoe één optreden een omslag in zijn leven teweeg heeft gebracht en een ode aan de tango en de trekzak.

donderdag 6 mei 2021

Gevelreiniger en trekzak

Wiltink Gevelreiniging
Begin mei reed er een busje met aanhanger voor. Op het busje de tekst Wiltink Gevelreiniging. Twee dagen sportte er een man om mijn huisje, die de gevel ontdeed van zijn oude verflagen. Het was Wiltink en ik weet nog steeds niet wat zijn voornaam is. Op Internet kom ik niet veel gewaar, al is er wel een B & G Wiltink in de gevelreiniging branche. Laten we het op Bert houden. Bert kwam af en toe binnen via de achterdeur. Daar liet hij dan zijn besmeurde laarzen staan en overall liggen, om tamelijk proper aan de tafel te gaan zitten voor een bakje koffie. 
De laatste dag was hij op tijd klaar en kon hij zelfs een uur eerdere boot terug naar huis halen. Thuis was in de buurt van Hardenberg, dus nog wel een eindje rijden.

De muziekstandaard
Hij zocht me voor een laatste overleg en deed de deur naar de kamer open. Dat deel van het huis kende hij inmiddels. “Ik zit hier”, sprak ik, “in mijn werkkamer!” In dat deel van mijn niet zo heel erg grote huis was hij nog niet geweest. Hij stapte mijn werkkamer binnen en als eerste viel zijn oog op de muziekstandaard. “Wat maak je voor muziek?” wilde hij weten, alvorens over te stappen op het overleg waar hij eigenlijk voor kwam. “Ik speel trekharmonica,” vertelde ik. “Laat eens horen!” zei hij meteen. Het was meer een commando dan een vraag. Een commando uit enthousiasme, dat kon ik er wel uit opmaken. Ik pakte mijn CF trekzak uit de bedstee. Die had hij niet kunnen zien staan, want ik heb de deuren van de bedstede altijd gesloten. Mijn trekzakken staan daar keurig op een brede plank. 

In de bedstede
Ik speelde 'La mal aimable’ voor hem, een stuk dat ik uit het hoofd kan spelen. Dan hoefde ik niet zo met papieren te rommelen. Bert vond het geweldig en vertelde daarna dat hij Steirische harmonica speelt, een vierrijer. Hij speelt samen met andere speelmannen en speelvrouwen en treedt ook regelmatig op. Ook is hij abonnee van Klank. Daar heb ik wel eens in geschreven, over trekharmonica avonturen het eiland betreffende. Het was hem niet opgevallen, maar als ik weer eens een verhaal voor Klank heb, over de trekharmonica op Ameland, dan weet ik dat Bert van Wiltink Gevelreiniging het ziet. De gevel is trouwens prachtig mooi gereinigd. Hij wordt straks weer wit en vanachter het raam rechts naast de voordeur klinkt de trekharmonica. 


 

zondag 11 april 2021

Looky Lion

Wat je al niet beleeft als je voor samenspelen op de trekharmonica naar Leeuwarden reist.

Looky Lion

Zo af en toe maak ik een reisje naar Leeuwarden. Een niet noodzakelijke reis, moet ik er eerlijkheidshalve bij zeggen. In de stad heb ik een speelmaatje voor de trekharmonica opgeduikeld en nu spelen we om de twee weken samen, of met z’n drieën als er nog een Leeuwarder trekzakspeler aanschuift. Eigenlijk is het een wél noodzakelijke reis, want dit soort dingen werken het wegzakken in een diepe coronadip tegen.

Voorafgaand aan het spelen (in een geweldig huis in een voormalig ziekenhuis, het oudste deel van de stad – alleen dat al) bezocht ik de markt op het Zaailand. Het was er heerlijk niet zo druk. Voor de kraam van de Lijnzaadfabriek stond ik plots oog in oog met een wat haveloos uitziende man met een stapel witte papieren in zijn hand. Of dat ik ook een gedicht van hem wilde kopen. Dat wilde ik wel, maar we hebben tegenwoordig geen muntgeld meer in de portemonnee. “Ja, dat hoor ik wel vaker,” zei hij. 

De hele column is hier te lezen.

vrijdag 19 maart 2021

Star Of The County Down


Deze zijn we aan het instuderen op de CF trekharmonica. Leuk nummer. 

Near Banbridge town in the County Down
One evening last July
Down a bóithrín green came a sweet cailín
And she smiled as she passed me by
She looked so neat in her two bare feet
And the sheen of her nut-brown hair
Such a coaxing elf, I'd to shake myself
To make sure I was standing there
From Bantry Bay down to Derry Quay
From Galway to Dublin town
No maid I've seen like the fair cailín
That I met in the County Down
As she onward sped, and I shook me head
And I gazed with a feeling queer
And I said, says I, to a passerby
"Who's your one with the nut-brown hair?"
He smiled at me, and with pride says he
"She's the gem of old Ireland's crown
Young Rosie McCann from the banks of the Bann
And the star of the County Down"
From Bantry Bay down to Derry Quay
From Galway to Dublin town
No maid I've seen like the fair cailín
That I met in the County Down 

dinsdag 9 maart 2021

The Longest Johns "Wellerman" (Sea Shanty) Official Lyrics & Meaning | V...

Het verhaal van The Wellerman, verteld door The Longest Johns.

Santiano, Nathan Evans - Wellerman (Lyric Video)

Op accordeon

 

Even om de variaties te beluisteren, ook al is het dan op accordeon en net op trekharmonica. Evenzogoed prachtig.

The Wellerman op GC trekharmonica

Mel Biggs op de GC trekzak.


 

The Wellerman

 


Zo leuk, The Wellerman. Daar gaan we eens even op studeren. 

The Wellerman

 

There once was a ship that put to sea

The name of the ship was the Billy of Tea

The winds blew up, her bow dipped down

Oh blow, my bully boys, blow (huh)

 

Soon may the Wellerman come

To bring us sugar and tea and rum

One day, when the tonguing is done

We'll take our leave and go

 

She had not been two weeks from shore

When down on her a right whale bore

The captain called all hands and swore

He'd take that whale in tow (huh)

 

Soon may the Wellerman come

To bring us sugar and tea and rum

One day, when the tonguing is done

We'll take our leave and go

 

Before the boat had hit the water

The whale's tail came up and caught her

All hands to the side, harpooned and fought her

When she dived down low (huh)

 

Soon may the Wellerman come

To bring us sugar and tea and rum

One day, when the tonguing is done

We'll take our leave and go

 

No line was cut, no whale was freed

The captain's mind was not of greed

But he belonged to the Whaleman's creed

She took that ship in tow (huh)

 

Soon may the Wellerman come

To bring us sugar and tea and rum

One day, when the tonguing is done

We'll take our leave and go

 

For forty days or even more

The line went slack then tight once more

All boats were lost, there were only four

But still that whale did go (huh)

 

Soon may the Wellerman come

To bring us sugar and tea and rum

One day, when the tonguing is done

We'll take our leave and go

 

As far as I've heard, the fight's still on

The line's not cut, and the whale's not gone

The Wellerman makes his regular call

To encourage the captain, crew and all (huh)

 

Soon may the Wellerman come

To bring us sugar and tea and rum

One day, when the tonguing is done

We'll take our leave and go

Take our leave and go

Pagina's